Oliver ile Nancy

 

Aylar geçmişti son kez uyuduktan sonra aynı yastıkta…

Oliver geçici bir süre işi için başka bir şehre gitmişti. Geride bir şeyleri bırakmıştı bunu biliyordu. Geri dönecekti. Bunu kafasına koymuştu. İşine dört elle sarılmış, zamanında orada olabilmek için her şeyi göze almıştı.

Günlerden perşembeydi. İşinin büyük kısmını tamamlamıştı. Patronuyla konuştu ve zor da olsa gidiş vizesini aldı. Hemen telefona sarıldı. Haber verecekti. Aldığı cevap olumluydu. Biletler aynı gün aynı saate alındı. Sevinçten uçuyordu sanki. İki deniz kıyısından iki otobüs iki saat arayla kalkacak ve sonunda aynı anda ortak bir noktada buluşacaktı.

Oliver o günleri özlemekteydi. O sıcaklığı unutamazdı hiçbir zaman. Şimdi her şey aynı olmasa da o bir gece her şeye değerdi.

Günlerden cumaydı. İşini gözden geçirdi. Her şeyi güzelce yapmıştı. Bankaya gidiyordu. İçinde bir sıkıntı vardı. Anlam veremiyordu. Her şey yolundaydı. Onca sıkıntıdan sonra rahat bir nefes alıyor olmaktı belki de onu huzursuz eden. Ama bu değildi. Korkuyu damarlarında hissediyordu. Bir şey olacaktı. Bunu artık biliyordu. Eve geldi. Mutluydu. Belki de onu huzursuz eden de buydu. Çok istediği hiçbir şey şimdiye kadar olmamıştı. Ama şimdi oluyordu.

O gün fazla uyuyamadı. Yarın akşam olacakları düşünüyordu. Bir şey olmayacaktı aslında bunu biliyordu ama buna değerdi.

Günlerden cumartesiydi. İşini bitirmişti. Sorun çıkmasını istemiyordu. Son kontrollerini yaptı. Akşam yola çıkacaktı. Gün boyunca çıldırtan bir sessizlik vardı. Ofiste yalnızdı. Konuşsa her şey mahvolacak gibi geliyordu. Susuyordu. Sadece o an için yaşıyordu sanki. Akşam oldu. Eve gitmek için acele etti. Çok sevdiği kardeşi Rose gelmişti. Onu da özlemişti. Ama gitmek zorundaydı. Saat yedi buçuk oldu. Yarım saat önce Nancy binmiş olmalıydı otobüse. Fakat haber etmemişti. Sorun olmadığını umuyordu. Haber geldi. Binmişti fakat haber verecek durumda değildi. Her şey hala yolundaydı. Fakat içindeki sıkıntı son haddine ulaşmıştı. Bir şey olacaktı…

Bir saat geçmedi haber geldi. Nancy onu beklememesini, geri dönmek zorunda olduğunu ve şu an konuşacak durumda olmadığını söylüyordu. Hayır bu gerçek olamazdı. Israrla aradı fakat ulaşamadı. Şimdi ne yapmalıydı. Otobüse binmek için yola çıktı. Kararsızdı. Çaresiz Nancy’e sordu. Söylememeliydi ama sadece onun için geldiğini söyledi. Gelme dedi gelme. Arabayı çevirdi eve. Döndüğünde herkes şaşkındı. Ama Oliver’den daha fazla değil. Olanları sanki bir rüyaymış gibi izliyordu. Kardeşi sevinmişti.

Çok istemişti halbuki. Sadece beraber uyumak. Daha fazlası değildi.O gece uyuyamadı..Yanlızdı.. Düşündü düşündü düşündü…