Ben evlenmiştim. Benim için bunun ne olduğunu anlamam zaman alsa da senin için artık her şeyin tamamen bitmiş olması gerektiği anlamına geldiğini düşünüyordum. Fakat bir zaman ya sen ya da ben yine görüşmeye çalıştık diye hatırlıyorum. Hatta bundan eşimin de haberi oldu bir şekilde. Konu benim arkadaşıma kadar gitti falan. Sonrasında ben seni unutmak bir yana dursun, sana karşı olan hislerim azalmadan, belki de artarak devam etti. Bu nasıl olmuş olabilir diye sorabilirsin. Bilmiyorum. Belki de evlendikten sonra yaşadıklarım böyle düşünmeme sebep olmuştur. Bazen tanıştığım bazı insanlarda seni veya sende olan özellikleri görebiliyordum. Bu garip bir şeydi. Öyle olduğunda yine sana dönüyordum. Bazen sana yazıyordum, cevap vermiyordun. Bazen artık görüşmememiz gerektiğini söylüyordun. Bazen ben çok ısrarcı olabiliyordum. Seni rahatsız etmek istemiyordum. Bu seçimi benim yaptığımı biliyordum ve bunun arkasında durmalıydım. Ya da her şeyi bırakıp eğer kabul edersen sana dönmeliydim. Daha önce de söylediğim gibi hayatın akışı durup, nefes alıp bazı şeyleri değiştirmeme sürekli engel oldu. Bu hayatın her alanında böyleydi. Bazen sarhoşken sana yazıyordum. Sonra pişman oluyordum. Bu his beni hep geçmişe götürüyor, sana getiriyordu. Bu his bence aşktı. Belki yarım kalmışlıktı. Adına ne dersen de bu his sendin. Ne yaşamış olursak olalım, şu anki konumumuz ne olursa olsun fark etmiyordu. Bazı şeyler asla değişmez, tabi değişenler de var neyse ki. Mesela bir ara telefonla bile konuşmuştuk. Sesini duymuştum. Bu ikimiz için de farklı bir histi. Sanki geçmişten bir hayaletle konuşuyormuşsun gibi ama bir yandan da iyi hissettiren bir şey. Konuşmamıza sebep olan şey ideolojik düşünce değişimlerimizdi. Bu konuda ikimiz tam ters yönlere ilerlemiştik. Bendeki değişiklik az olsa da daha önceden açıkça çok söylemediğim şeyleri artık daha rahat söyleyebiliyordum. Sen de ise çok daha belirgin bir ideolojik ilerleme vardı. Bu düşüncelerimi sakıncalı gördüğün için fikrimi değiştirebileceğimi düşünmüş olmalısın. Ben ise seninle görüşmek hatta sesini duymayı düşünüyordum. Belki sen de görüşmek istemiştin, bilemiyorum fakat ben evli sen değil ve eski sevgiliyiz, bu durumun görüşmememiz gerektiği şeklindeki fikrinin hala değiştiğini sanmıyorum.
Bu şekilde ara ara görüşmelerimiz oldu. Bir ara evlendiğini gördüm. En sonunda benim son yaklaşık bir senedir kendimi anlama çabamdan olsa gerek, tekrar sana yöneldim. Son zamanlarda daha fazla takip etmeye başladım ve konuyu anlamam için görüşmemiz gerektiğini düşündüm. Bununla beraber ben de bu duygu ve davranışlara neyin sebep olduğunu anlamaya çalışıyor, bunun yanında seni merak da ediyordum. Konuyu bir arkadaşımla konuştum ve bana düşünmem için sorular sordu. Benimle alakalı olabileceğini söyledi. Sonunda tüm yazdıklarım ve takip etmeme rağmen bir sonuca varmayacağını düşününce seninle konuşmaya karar verdim. Yazdıklarımı sorduğumda sen de bunların benimle alakalı olduğunu, senle ilgisi olamayabileceğini söyledin. Bunu etraflıca düşündüm, vardığım sonuç şöyleydi.
Ben genelde boşluktan ve meraktan sana geliyordum. Hayatıma girmiş herkesi bir şekilde merak etmeye devam ediyorum zaten. Bu birinci etkendi. Diğeri ise o boşluktu. Bu boşlukta içime yöneliyordum ve kendimce oradaki şeyleri anlamaya çalışıyordum. Tüm bunlar bunun sonucuydu ve benimle alakalıydı. Ayrıca ne yaparsam yapayım zamanı geri alamazdım. Unutmaya çalışmalıydım. Bu düşünceler ve davranışlar bana bir çok şeye mal oluyordu. Sonunda kabul ettim. Fakat asıl gelişmeyi sonrasında elde ettim diyebilirim. Havadan sudan şeyleri konuşurken. Hayatının nasıl gittiği, uğraştığın şeyleri konuşunca unutmuş olduğum bir gerçeğin farkına vardım. Sen duygular, hisler, aşk vb. şeylerden çok dış şeylere ilgiliydin. Her zaman öyleydin. Ben ise hem ilişkimiz boyunca hem de sonrasında sende hep bunları görmenin umudu içinde olmuştum. Beni bu şekilde anlayabileceğini düşünüyordum belki de. Her geçen sene farklı bir düşünce yapısına kavuştuğumu biliyorum, eminim birçok insan da böyledir fakat bunun daha önce neden bu şekilde fark etmediğimi bilemiyorum. Sen günü yaşamayı, elle tutulur şeyler peşinde koşmayı seviyordun. Dolayısıyla geçmişte olmuş, olamamış şeylerle bunların uzantıları ile uğraşmazdın. O zaman daha önemli bir gerçeğin daha farkına vardım. Hayallerimde her zaman anlayış, ince düşünceler ve derin bir ruh ikizi hayal ediyordum demek ki. Zaman zaman rüyalarımda bu kişiyi görürüm, onu sevdiğimi anlarım. Ben senden bunları beklerken aslında hayallerimdeki kişiden bekliyordum. Belki zamanında buna en yaklaşan kişi sendin. Fakat şimdi anlıyorum ki aslında bu kişi benim. Beni seven, şefkat göstermesi gereken, ince ve derin düşünen.. Bu gerçeği görmem bir hayli zaman aldı. Fakat bunun farkına varmam bir yanlışın peşinde koşarken oldu. Hayat böyle değil midir zaten? Hep hatalarımızdan öğreniriz.
Bu şekilde artık bu konunun çözüme kavuştuğunu düşünüyorum. Artık unutmam daha kolay olacak. Evet tüm o hayallerimdeki kişinin sen olmadığını anladığıma üzülüyorum fakat bir yandan da cevapları bulduğum için mutluyum. Bir yandan da seni veya eşimi seçmemin nedenlerini de biraz daha net anladım. Dış dünyaya karşı çok açık değilim. Fakat hayatta bu şekilde yaşamayı gerektiriyor. Benim gibi iç ve hayal dünyasında yaşayan biriyle birlikte olsaydım, eminim ikimizin de hali harap olurdu. Dolayısıyla her şey olması gerektiği gibi. Evet belki seninle de olurdu, fakat olmadı. Bu pişmanlık ile yaşayamayacağımı anladım. Artık yüzümü ileriye çevirdim. Hem böyle hayat daha güzel, konuşacak daha çok şey, uğraşacak daha fazla şey var. Böylece hayatımdaki boşluğun da kapanacağını düşünüyorum. Hayır iç dünyamla irtibatı tabi ki kesemem. Fakat içimdeki geçmiş bana sadece ilham kaynağı olabilir artık. Geçmişte yaşamayı bırakacağım. Umarım hayatındaki mutluluk ve huzur devamlı olur. Herkes için dileyebileceğim en iyi dilek bu sanırım. Hoşçakal.
Sonradan yazdığım birkaç şeyi yine buraya bırakıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder