Korkularla yaşıyoruz sevdiğim...
...................
Aşk dolaşıyor damarlarımda ve korku da onun peşinde,
Yakalarsa bir gün, incitecek onu, kıyacak acımadan,
Yakalamadan vurmalı tam alnından o korkuyu,
Ve atmalı derin kuyulara, çıkarmamak üzere.
Ve prensesin gözlerindeki korku deler geçer yüreğimi,
Ama hiç acıtmaz.
Yine de şefkat doludur o bakışlar yanıltmaz.
...................
Hep isterdim birşeyleri. Bu defa başka..
...................
Çıkarsa birgün kara düşünceler aydınlığa ve can bulursa,
İşte o zaman ölüm vakti gelmiş demektir.
İşte o zaman hayatın gerçekleri alır götürür en ıssız vadilere,
Ve bir damla suya muhtaç eder beni,
İsyan edene, çirkinleşene kadar.
Sıcaklığın, bir soba başında en soğuk kış günün geçirmek gibi,
Asla yanında ayrılmak istenmeyen.
Ve gözlerine baktıkça yeşilleniyor çöllerim.
Ellerin ellerime kavuştukça güzelleştiriyor,
Kendine benzetiyor o kaba saba elleri.
Engin denizlere dalıp kaybolmak gibi,
Benimde isteğim kaybolmak sende.
O en eski çağlardan kalan hazineler değersiz kalır,
Kaybolduğumda bulacağım yanında.
İşte.. Görüntüyü, sözleri geçip gerçek yüzünü gör diye,
Bu kalp sesleniyor sana böyle dili döndüğünce.
...................
Yumdum gözlerimi.. Sen içindesin..ve şarkılar..
Orada herşey seninle başlıyor,
Şimdi orada hiçbir şey yok,
Senden öncesine ait ve sana ait olmayan...
...................
Ama bir nefesin fırtınalar yaratıyor içimde,
Yakıyor yıkıyor herşeyi.
Tamir etmesi ise bir şehri kendi elinle kurmak gibi,
Güçlü kılıyor tekrar beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder